فصل: سیاست ها و مقررات
لایحه
700 - دانش آموز
عنوان
مقررات - تفتیش و جستجو
کد
737-1
وضعیت
فعال
اتخاذ شده
4 اکتبر 2017
آخرین تجدید نظر
24 آگوست 2023
دانش آموزان
مقررات 1-737
تفتیش و جستجو
هدف از این مقررات ارائه دستورالعمل‌های خاص در رابطه با تفتیش دانش‌آموز، قفسه وسایل شخصی ، اموال شخصی، تلفن همراه، دستگاه‌های الکترونیکی یا وسیله نقلیه در اموال مدرسه یا فعالیت‌های تحت حمایت مدرسه است که بر اساس ظن منطقی (دلایل منطقی) تحت بازرسی قرار می‌گیرند. فقط مسئولین یا نمایندگان ذیصلاح باید برای ایمنی و رفاه دانش آموزان و کارکنان، امنیت اموال و حفظ نظم و انضباط مسئولیت تفتیش و جستجو را به عهده بگیرند. تفتیش و جستجو باید زمانی انجام شود که ظن منطقی وجود داشته باشد که دانش‌آموز شئی همراه دارد که قوانین انضباطی مدارس دولتی پرینس ویلیام کانتی (PWCS)، خط‌مشی‌های هیئت مدیره پرینس ویلیام کانتی(هیئت مدیره مدارس)، مقررات PWCS، یا قوانین ایالتی و فدرال را نقض می‌کند.
- مجوز برای جستجو
برای شروع تفتیش و جستجو، مدیر مدرسه یا نمانده ذیصلاح باید ظن منطقی (دلیل منطقی) داشته باشد، که باید مطابق با مقررات "احتمال نسبتاً کافی در یافتن شواهدی مبنی بر تخلف" تعریف شود که به موجب آن:- یک قانون ایالتی یا فدرال، "آیین نامه انضباطی" PWCS، یک خط‌مشی هیئت مدیره، یک مقررات PWCS، یا یک مقررات مدرسه نقض شده است، در حال نقض است، یا در شرف نقض است.
- ممکن است یک دانش‌آموز (دانش آموزان) خاصی شئی همراه داشته باشد که طبق قانون ایالتی یا فدرال، PWCS "آیین نامه انضباطی"PWCS، خط‌مشی هیئت مدیره، مقررات PWCS، یا مقررات مدرسه ممنوع شده است.
- نقض یا تخلف مشکوک به این معنی است که ممکن است شواهد فیزیکی برای آن وجود داشته باشد.
- احتمالاً شواهدی در مورد شخص، در قفسه وسایل شخصی، در میان اموال شخصی وی، یا در وسیله نقلیه دانش آموز(هایی) که با دلایل منطقی مشکوک به ارتکاب تخلف یا نقض قوانین هستند یا قصد انجام آن را دارند، یافت می شود.
هر یک از کارکنان مدرسه، مجری قانون یا افسر منابع مدرسه (SROs) باشد فقط باید جهت انجام تفتیش و جستجو برای اهداف مدرسه استفاده شوند زمانی که ایمنی کارکنان مدرسه یا دانش آموزان نگران کننده باشد. افسران مجری قانون ممکن است دانش آموزان، دارایی آنها، قفسه وسایل شخصی آنها یا وسایل نقلیه آنها را مطابق با قانون ویرجینیا مورد تفتیش و جستجو قرار دهند. - تفتیش و جستجوهای خاص
تفتیش و جستجوها ممکن است زمانی انجام شود که ظن منطقی وجود داشته باشد که دانش آموز ممکن است یکی از موارد یا اقلام زیر را همراه داشته باشد:- سلاح ممنوعه، مواد منفجره یا سایر کالاهایی که برای یک شخص یا اموال خطر فیزیکی دارد.
- یک داروی غیرقانونی، اموال مسروقه، یا سایر کالاهای غیرقانونی یا قاچاق.
- مطالب یا ارتباطات ناپسند، نوشتاری یا الکترونیکی، مانند فحاشی، هرزه‌نگاری (پورن)، یا ادبیات غیراخلاقی جنسی.
- مطالب یا ارتباطات نوشتاری یا الکترونیکی که دانش‌آموزان یا کارکنان دیگر را مخاطب قرار می دهد، که طبیعتاً آزاردهنده یا تعرض آمیز و از جنس قلدری یا زورگویی هستند یا خط‌مشی هیئت مدیره یا مقررات PWCS را نقض می‌کنند و به امنیت فیزیکی یا سلامت روان و رفاه سایر دانش آموزان یا کارکنان آسیب می رسانند.
- مطالب یا ارتباطات نوشتاری یا الکترونیکی که مستقیماً ایمنی یا رفاه سایر دانش آموزان، کارکنان یا اموال مدرسه را تهدید می کند.
- هر مورد یا کالایی که دانش آموز از در اختیار داشتن آنها در مدرسه منع شده است، برای رفاه افراد یا اموال خطر ایجاد می کند، یا در صورتی که اجازه داده شود آن کالا یا شئی در اختیار دانش آموز باقی بماند، نظم و انضباط را تهدید می کند.
- محدودیت در دامنه تفتیش و جستجو
تفتیش دانش آموز تنها زمانی مجاز است که اقدامات اتخاذ شده برای جستجو به طور منطقی با اهداف جستجو مرتبط باشد و بیش از حد و به زور اِعمال نشود، با توجه به سن و جنسیت دانش آموز یا ماهیت تخلف.
همانطور که در زیر در قسمت IV "دستورالعمل‌های مربوط به تفتیش های خاص" از این مقررات منعکس شده است، تفتیش دانش‌آموز باید بر اساس ظن (دلایل) منطقی و خارج از انظار عمومی تا حد امکان انجام شود. یک کارمند بزرگسال باید به عنوان شاهد در هنگام تفتیش دانش آموز یا اموال وی، بدون شرایط اضطراری حضور داشته باشد. هیچ بازرسی از دانش آموزی که مستلزم درآوردن پیراهن، بلوز، شلوار، یا لباس های زیر باشد، نمی تواند آغاز شود.
تفتیش توسط مقامات مدرسه یا نماینده ذیصلاح نباید صرفاً به منظور پیگرد قانونی دانش آموز باشد، بلکه باید برای اهداف ذکر شده در بالا انجام شود. اقلام غیرقانونی کشف شده در حین بازرسی ممکن است به مجریان قانون تحویل داده شود. اگر یک مدیر یا نماینده ذیصلاح در حین تفتیش، شئی یا مطلب یا ارتباطاتی (مانند پیامک یا ایمیل و غیره) را پیدا کند که ممکن است به عنوان هرزه‌نگاری کودکان (پورن) یا هر مطلب ناپسند دیگری تلقی شود که در اختیار داشتن آن طبق قانون ممنوع است، چنین شئی، مطلب یا متن نباید با سایر پرسنل مدرسه به اشتراک گذاشته شود اما بلافاصله به مجریان قانون تحویل داده شد. اگر مورد مشکوک به وجود اسلحه گرم یا سلاح دیگری باشد که توسط قانون ممنوع شده است، باید فوراً به پلیس اطلاع داده شود. پس از آن، تصمیم به تعقیب به عهده پلیس و دفتر دادستان تامین اجتماعی قرار خواهد گرفت.
اقلامی که در اختیار داشتن آنها غیرقانونی نیست، اما طبق "آیین نامه انضباطی" PWCS، خط مشی هیئت مدیره، مقررات PWCS ، یا قوانین مدرسه ممنوع است باید در پایان روز به دانش آموز یا به والدین یا سرپرستان دانش آموز بازگردانده شود، با این درک که این موارد نباید به مدرسه بازگردانده شوند، مگر اینکه چنین موردی مدرکی برای اِعمال هر گونه اقدام انضباطی ناشی از تفتیش باشد. در چنین شرایطی، پس از درخواست تجدیدنظر، کالا باید به دانش‌آموز یا ولی/سرپرست دانش‌آموز بازگردانده شود.
میز تحریر، قفسه وسایل شخصی، کامپیوتر های متعلق به مدرسه یا اجاره‌ای و سایر وسایل الکترونیکی متعلق به منطقه می باشد. این وسایل همیشه در کنترل و بازرسی توسط مسئولین یا افراد تعیین شده قرار دارند. چنین بازرسی‌هایی باید برای اهداف مدرسه، همانطور که قبلاً مشخص شد، انجام شود، نه برای اهداف پیگرد قانونی. برای چنین بازرسی‌هایی، محتویات میزهای تحریر و قفسه وسایل شخصی نباید به عنوان " تفتیش شخصی، اوراق و آثار" دانش‌آموز در نظر گرفته شود که در این‌جا محافظت می‌شود. - دستورالعمل های مربوط به تفتیش خاص
- تفتیش بدنی دانش آموز باید توسط کارکنان تعیین شده به طور خصوصی انجام شود.
- وقتی شخصی که تفتیش را انجام می دهد باید یک کارمند بزرگسال به عنوان شاهد حضور داشته باشد.
- اگر دلیل عینی یا معقولی برای مشکوک شدن دانش آموز به حمل اقلام ممنوعه وجود داشته باشد، یکی از کارکنان همجنس با دانش آموز، دانش آموز را تفتیش خواهد کرد. رویه های عمومی برای انجام تفتیش بدنی دانش آموز باید گنجانده شود.
- دانش آموز باید کت یا ژاکت خود را در بیاورد. مدیر، یا نماینده ذیصلاح، باید جیب ها، محفظه ها و آستر را جستجو کند.
- دانش آموز باید جیب های خود را خالی کند و جیب ها را بیرون بکشد. مدیر یا نماینده ذیصلاح باید اقلام خارج شده از جیب دانش آموز را بازرسی کند.
- دانش آموز باید کیف دستی، کیف کتاب، کیف ورزشی یا سایر وسایل مورد استفاده برای حمل وسایل شخصی خود را به مدیر یا نماینده ذیصلاح بدهد. مدیر یا نماینده ذیصلاح باید محتویات آن را بازرسی کند.
- مدیر یا نماینده ذیصلاح باید اقلام نامناسب را شناسایی کند و از دانش آموز سؤالات مناسب در مورد اقلام پیدا شده بپرسد.
- دانش آموز باید در صورت درخواست، دسترسی به قفسه وسایل شخصی، وسیله نقلیه، تلفن همراه یا سایر وسایل الکترونیکی خود را (برای مسئولین) فراهم کند. این اموال فقط تا حدی که برای یافتن اقلام، کالا یا ارتباطات ممنوع یا غیرقانونی محاسبه شده باشد، جستجو می شود.
- مدیر یا نماینده ذیصلاح باید برای هر اقلامی که از دانش آموز توقیف می شود، فرم "سوابق ضبط، انتقال و واگذاری اموال" را تکمیل کند (به پیوست I مراجعه کنید).
- در مواردی که ظن منطقی (دلیل منطقی برای مشکوک بودن) وجود داشته باشد که دانش آموز دارای سلاح یا مواد مخدر است و رویه های شرح داده شده در بالا مورد مشکوک را فاش نکرده است، از تفتیش امتناع بورزد، از ارائه اموال برای بازرسی امتناع بورزد، یا از ارائه دسترسی به قفسه وسایل شخصی، یا وسیله نقلیه خودداری کند، کارکنان باید برای کمک با SRO (افسر منابع مدرسه) یا پلیس تماس بگیرند. SRO یا پلیس یک جستجو را مطابق با دستورالعمل ها، پروتکل ها و آموزش های ارائه شده توسط اداره پلیس پرینس ویلیام کانتی انجام خواهد داد. اگر یک SRO در دسترس نباشد و یک افسر ایمنی جامعه مدارس ابتدایی (CSO) در محوطه مدرسه حضور داشته باشد، ممکن است با CSO تماس گرفته شود تا جستجوی مطابق با تجریبات کارآموزی آنها انجام شود.
- هر شئی یا کالای جمع آوری شده از یک شخص که در اموال هیئت مدیره ممنوع است، حتی اگر قادر به فعال کردن ردیاب سلاح نبوده باشد، باید مصادره و مستند شده و در صورت لزوم به پرسنل مجری قانون یا سایر آژانس های مربوطه برای رسیدگی تحویل داده شود. پرسنل مدرسه که این قوانین را اجرا می کنند، هر اقلام ممنوعه در اموال هیئت مدیره را ضبط خواهند کرد و این اقلام ممکن است در هر جلسه دادرسی انضباطی یا سایر اقدامات اداری یا کیفری قابل پذیرش باشد. هر فردی که خط‌مشی‌های هیئت مدیره و مقررات PWCS را نقض کند، باید مطابق با خط‌مشی‌های هیئت مدیره و مقررات PWCS، از جمله "آیین نامه انضباطی" تنبیه شود.
مدیر ارشد عملیاتی (یا نماینده ذیصلاح) مسئول اجرا و نظارت بر این مقررات است.
اين آيين نامه و هر خط مشی مرتبط با آن حداقل هر پنج سال يك بار بررسي و در صورت نياز مورد بازنگري قرار مي گيرد.