فصل: سیاست ها و مقررات
لایحه
700 - دانش آموز
عنوان
مقررات - رفتار مخرب دانش آموز - استفاده از محدودیت فیزیکی و انزوا
کد
746-1--2022-02-24
وضعیت
فعال
اتخاذ شده
27 مارس 2019
آخرین تجدید نظر
24 فوریه 2022
دانش آموزان
مقررات 746-1
رفتار مخرب دانش آموز - استفاده از محدودیت فیزیکی و انزوا
این مقررات دستورالعمل‌هایی را برای استفاده از مداخلات فیزیکی، محدودیت‌های فیزیکی و تکنیک‌های انزوا برای کارکنان مدرسه جهت پاسخگویی و مدیریت رفتار پرخاشگرانه یا خشونت‌آمیز دانش‌آموز در شرایط اضطراری ارائه می‌دهد. بند IV این مقررات شامل مراحلی است که باید برای گزارش چنین مداخلاتی و اطلاع‌رسانی به والدین/سرپرستان دانش‌آموز دنبال شود.
- تعریف
"مداخله فیزیکی" یعنی استفاده از تماس فیزیکی معقول (با دلیل منطقی) و ضروری توسط پرسنل مدرسه برای حفظ نظم و کنترل؛ فرونشاندن یک اختلال؛ محافظت از دانش آموز، خود و دیگران در برابر خطر آسیب فیزیکی؛ جلوگیری از آسیب به اموال زمانی که این رفتار خطر قریب الوقوع آسیب جسمی جدی یا جراحت ایجاد می کند؛ یا برای تصرف اسلحه، اشیاء خطرناک یا لوازم جانبی مصرف دخانیات. مداخله فیزیکی باید مطابق با مفاد سیاست 741 هیئت مدیره و مقررات 1-741، "تنبیه بدنی" اجرا شود، که مقرر می‌دارد معلمان/کارمندان مدرسه نمی‌توانند از تنبیه بدنی استفاده کنند ("اعمال یا ایجاد درد جسمی به عنوان وسیله ای برای انضباط در مورد دانش آموز")، اما ممکن است در موارد زیر استفاده شود:- تماس فیزیکی اتفاقی، جزئی یا معقول یا سایر اقداماتی که برای حفظ نظم و کنترل طراحی شده اند؛
- شدت عمل یا اِعمال نیروی معقول یا ضروری برای فرونشاندن اغتشاش یا حذف دانش آموز از صحنه اغتشاش که یک تهدید برای آسیب جسمی به افراد یا آسیب اموال می باشد؛
- شدت عمل یا اِعمال نیروی معقول یا لازم برای جلوگیری از آسیب جسمی دانش آموز به خود؛
- شدت عمل یا اِعمال نیروی معقول و لازم برای دفاع از خود یا دفاع از دیگران؛ یا
- شدت عمل یا اِعمال نیروی معقول و لازم برای به تصرف سلاح یا اشیاء خطرناک، یا مواد کنترل شده (اعتیاد آور) یا لوازم جانبی مصرف دخانیات که در اختیار دانش آموز یا تحت کنترل او است.
- خیلی کوتاه دانش آموز را نگه داشتن به منظور آرام کردن دانش آموز.
- گرفتن دست یا بازوی دانش آموز برای اسکورت ایمن دانش آموز از یک مکان به مکان دیگر؛ یا
- استفاده از تماس فیزیکی اتفاقی، جزئی یا معقول یا سایر اقداماتی که برای حفظ نظم و کنترل طراحی شده اند؛
"محدودیت یا مهار" ” به معنای مهار مکانیکی، مهار فیزیکی یا مهار دارویی است.
"مهار مکانیکی" یعنی استفاده از هرگونه ماده، دستگاه یا تجهیزات برای محدود کردن آزادی حرکت دانش‌آموز است. این شامل دستگاهی نمی شود که توسط پرسنل آموزش دیده مدرسه انجام می شود یا توسط دانش آموز استفاده می شود که توسط یک متخصص پزشکی یا خدمات مرتبط مرتبط تجویز شده است.
"محدودیت یا مهار دارویی" به معنی دارو یا موادی است که برای کنترل رفتار یا محدود کردن آزادی حرکت یک دانش آموز استفاده می شود.
"محدودیت یا مهار فیزیکی" به معنای محدودیت شخصی است که توانایی دانش آموز را در حرکت آزادانه، بی حرکت می کند یا کاهش می دهد.
اصطلاح "محدودیت یا مهار فیزیکی" شامل موارد زیر نمی شود:- خیلی کوتاه دانش آموز را نگه داشتن به منظور آرام کردن دانش آموز.
- گرفتن دست یا بازوی دانش آموز برای اسکورت ایمن دانش آموز از یک جا به جای دیگر؛ یا
- استفاده از تماس فیزیکی اتفاقی، جزئی یا معقول یا سایر اقداماتی که برای حفظ نظم و کنترل طراحی شده اند؛
- تایم اوت؛
- تعلیق در مدرسه؛
- استراحت درخواست شده از طرف دانش آموز؛
- حذف از کلاس درس به دلیل رفتار مخرب توسط معلم (کد ویرجینیا 276.2-22.1).
- حبس دانش آموز به تنهایی؛ یا
- استفاده از تماس فیزیکی اتفاقی، جزئی یا معقول یا سایر اقداماتی که برای حفظ نظم و کنترل طراحی شده اند؛
- معیارهای استفاده از مداخله فیزیکی، محدودیت فیزیکی یا منزوی کردن دانش‌آموزان
وقتی رفتار دانش آموز به اندازه کافی مخرب، پرخاشگرانه یا خشونت‌آمیز می‌شود، به طوری که خطری برای خود یا دیگران بوجود می آورد، یا احتمال تخریب اموال، یا ایجاد تداخل با فرآیند آموزشی یا عملیات مدرسه وجود دارد، روش‌های مداخله مناسب ممکن است برای رسیدگی به وضعیت و کمک به دانش‌آموز در بازیابی کنترل رفتار استفاده شود. مداخله فیزیکی، محدودیت فیزیکی و/یا منزوی کردن دانش آموزان مخرب فقط باید در شرایطی استفاده شود که موقعیت های اضطراری ایجاد می کند، و زمانی که سایر اقدامات جایگزین ممکن نباشد یا با شکست مواجه شده باشند. تنبیه بدنی و تکنیک‌های آزار دهنده در مدارس دولتی پرینس ویلیام مجاز نیستند یا نادیده گرفته نمی‌شوند و صریحاً توسط کد ویرجینیا § 279.1-22.1، و سیاست هیئت مدرسه 741 و مقررات 1-741، "تنبیه بدنی" ممنوع شده‌اند. - روش های مداخله در شرایط اضطراری
روش های مداخله مناسب شامل موارد زیر است:- تایم اوت
تام اوت یا حذف از محیط یادگیری، مداخله ای کمتر محدودکننده در تداوم مداخلات برای مدیریت رفتار مخرب، پرخاشگرانه یا خشونت آمیز دانش آموزان است. هدف اصلی از تایم اوت، کمک به دانش آموز برای به دست آوردن کنترل مجدد با حذف دانش آموز از محیط اطراف به مکان دیگری است تا زمانی که دانش آموز آرام شود یا رفتار مشکل زا از بین برود. تایم اوت ممکن است در کلاس درس، یا یک مکانی خارج از کلاس درس، مانند دفتر مدیر یا اتاق دیگری در ساختمان مدرسه رخ دهد.
زمانی که از تایم اوت استفاده می شود، رفاه و ایمنی دانش آموز بسیار مهم است. قبل از استفاده از تایم اوت، کارکنان باید در صورت امکان از اقدامات محدودکننده کمتری برای کمک به کودک در بازیابی کنترل یا اصلاح رفتار خود در محیط یادگیری استفاده کنند.
دانش آموزانی که قادر به بازیابی کنترل یا اصلاح رفتار خود با استفاده از اقدامات محدودتر نیستند، باید توسط کارکنان تا محل تایم اوت اسکورت شوند.
هنگامی که دانش آموزان به مکان جداگانه ای که هیچ فرد دیگری در آن حضور ندارد، منتقل می شوند، هر مداخله باید کوتاه مدت، از نظر رشد مناسب باشد و نباید از 10 دقیقه تجاوز کند. اگر دانش آموزی بعد از 10 دقیقه کنترل خود را به دست نیاورد، ممکن است زمان تایم اوت دوباره 10 دقیقه تمدید شود.
دانش آموزان باید حداقل توسط یک کارمند بزرگسال در هر منطقه ای که در تایم اوت هستند، به طور مداوم تحت نظر باشند. در پایان هر مداخله تایم اوت، کارکنان با دانش‌آموز همکاری خواهند کرد تا برنامه‌ای برای بازگشت به محیط یادگیری ایجاد کنند.
اگر دانش‌آموزی به مداخلات تایم اوت سیستماتیک نیاز داشته باشد، یک تیم مداخله در مدرسه یک ارزیابی رفتاری عملکردی (FBA) و طرح مداخله رفتاری (BIP) ایجاد یا تجدیدنظر می‌کند از جمله بررسی پرونده BIP موجود برای داده‌هایی که اِعمال رفتار مثبت را مستند می‌کند.
همه تایم اوت ها مستلزم مستنداتی در برگه ورود به تایم اوت (ضمیمه I) و اطلاعیه تمام تایم اوت ها هستند و همانطور که در بخش IV این مقررات ارائه شده است باید به مدیر یا نماینده و والدین / سرپرستان گزارش شود. - مداخله فیزیکی
مداخله فیزیکی روشی محدودتر برای مدیریت رفتار مخرب، پرخاشگرانه یا خشونت آمیز دانش آموزان در شرایط اضطراری است. با توجه به خطر قریب الوقوع برای خود یا دیگران، یا خطر قریب الوقوع تخریب اموال، یا اختلال در روند آموزشی یا عملیات مدرسه، کارکنان ممکن است از مداخله فیزیکی به عنوان یک واکنش مناسب به موقعیت استفاده کنند. مانند سایر مداخلات، مداخله فیزیکی باید به گونه ای مورد استفاده قرار گیرد که ایمنی دانش آموز، مداخله گر و دیگران را تضمین کند. در صورت وجود، از کارکنان آموزش دیده در تکنیک های مداخله فیزیکی تایید شده باید برای به حداقل رساندن احتمال آسیب به دانش آموزان و کارکنان مورد استفاده شود. با این حال، فقدان آموزش رسمی در بکار گیری تکنیک‌های مداخله فیزیکی، کارکنان را از مداخله در هنگام قضاوت معقول در شرایط منع نمی‌کند.
پس از مداخله فیزیکی، کارکنان باید با دانش‌آموز درباره دلایلی که نیاز به استفاده از مداخله را ضروری می‌کند، صحبت کرده و از دانش‌آموز درخواست همکاری در ایجاد برنامه ای برای جلوگیری از بروز بیشتر رفتارهایی که نیاز به مداخله فیزیکی دارند کنند. اگر یک پرونده BIP از قبل وجود داشته باشد، یک تیم مداخله در مدرسه باید طرح را بازبینی/بررسی کند.
کارکنان همچنین باید برنامه آموزشی فردی دانش‌آموز، یا در صورت وجود، طرح کمکی 504 را بررسی کنند.
تمام حوادث مربوط به استفاده از مداخله فیزیکی و گزارش مستندات مربوط به آن باید سریعاً به مدیر/نماینده ذیصلاح گزارش داده شود و ا یک اطلاعیه به والدین/سرپرستان دانش‌آموز طبق بخشIV این مقررات با استفاده از پیوست‌های مناسب ارائه شود. - انزوا (استفاده از اتاق خلوت)
در شرایط اضطراری خاص، کارکنان ممکن است از تکنیک‌های انزوا برای واکنش به رفتارهای مخرب، پرخاشگرانه یا خشونت‌آمیز دانش‌آموز استفاده کنند، جایی که مداخلات محدودیت کمتر ممکن نیست یا با شکست مواجه شده است. انزوا شامل استفاده از یک اتاق خلوت است تا فرصتی را برای دانش آموز فراهم کند تا کنترل رفتار و آرامش خود را باز یابد. اتاق آرام مکانی است که به‌عنوان محیط امن، محافظت‌شده و کمتر محرک برای حمایت از دانش‌آموز در بازیابی خویشتن داری و کنترل رفتار مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنگام استفاده از یک اتاق خلوت باید مراحل زیر رعایت شود:- هنگام تعیین اینکه آیا استفاده از یک اتاق خلوت مناسب است، نیازهای ویژه دانش آموز باید در مقابل خطر برای خود، دیگران، تخریب اموال یا اختلال در روند آموزشی سنجیده شود. در تعیین اینکه آیا استفاده از یک اتاق خلوت معقول و ضروری است یا نه، باید به عواملی مانند سن رشد، ناتوانی، نگرانی های سلامتی دانش آموز، و عوامل زمینه ای و همچنین خطرات قریب الوقوع برای دانش آموز، کارکنان و دیگران، ویرانی اموال، یا اختلال در روند آموزشی توجه شود.
اگر پس از در نظر گرفتن مداخلات محدودکننده کمتر، کارکنان تشخیص دهند که استفاده از یک اتاق خلوت مداخله ای منطقی و ضروری برای حل وضعیت اضطراری است، دانش آموز ممکن است در اتاقی خلوت قرار گیرد. و درب ورودی محکم بسته نگه داشته شود. - برگه گزارش اتاق آرام (ضمیمه I) باید برای ثبت رفتار دانش آموزان در فواصل یک دقیقه ای استفاده شود. کارمندی که دانش آموز را زیر نظر دارد باید از طریق پنجره درب اتاق خلوت، مداوم بر دانش آموز نظارت داشته باشد، در حالی که درب را قفل و محکم بسته نگه دارد. یادداشت ها در برگه گزارش باید رفتار مشاهده شده را منعکس کنند. اگر بیش از 30 دقیقه باشد، برگه گزارش باید برای بررسی و امضا در پایان روز به مدیر مدرسه/یا نماینده ذیصلاح ارسال شود.
- اتاق خلوت باید عاری از هر گونه اشیا یا اجسام فیزیکی باشد که ممکن است باعث شود دانش آموز به خود آسیب وارد کند، باید دارای نور و تهویه کافی، تمام فضاهای اطراف اتاق از سمت درب قابل مشاهده باشد و مرتب نظارت شود. درب نباید بیش از 10 دقیقه بدون باز کردن در حالت بسته باقی بماند تا ارزیابی بیشتری از وضعیت دانش آموز به دست آید. فواصل زمانی ده دقیقه ای باید بر این اساس تنظیم شود تا عوامل ذکر شده در مرحله 1 در بالا، مانند سن رشد، در نظر گرفته شود. اگر دانش آموز رفتاری از خود نشان ندهد که نمایانگر این باشد که او آرام است و خطری وجود ندارد، درب باید محکم بسته نگه داشته شود و پس از مشورت با مدیر مدرسه یا نماینده او و توافق با ادامه رفتار دانش آموز که نشان دهنده خطر قریب الوقوع برای دیگران، تخریب اموال، یا اختلال غیرقابل قبول در محیط آموزشی است، این روند دوباره آغاز شود. درب اتاق خلوت باید به محض اینکه دیگر احتمال قریب الوقوع این خطرات وجود ندارد باز شود. اگر دانش آموزی در حالی که در یک اتاق خلوت است رفتارهایی نشان دهد که نشان دهنده آسیب به خود است، کارکنان ممکن است نیاز به استفاده از مداخله فیزیکی برای جلوگیری از آسیب رساندن دانش آموز به خود داشته باشند. این ارزیابی ها باید به وضوح در برگه گزارش ثبت شوند. اگر دانش آموز برای مدتی بیش از 30 دقیقه رفتار مخرب از خود نشان دهد، کارکنان و مدیر/نماینده ذیصلاح باید یک اقدام جایگزین را در نظر بگیرند، مانند دخالت والدین، کمک پلیس.
- هنگامی که دانش آموز نشان داد به آرامش و رفتار غیر تهدید آمیز باز گشته است، درب اتاق خلوت باید به وضعیت باز منتقل شود و کارکنان باید دانش آموز را راهنمایی کنند که در اتاق خلوت بماند. پس از اتمام یک فاصله زمانی کوتاه که توسط کارکنان تعیین می شود (که نباید بیش از 10 دقیقه باشد)، به دانش آموز دستور داده می شود تا از اتاق خلوت خارج شود و به او کمک می شود تا دوباره به محیط آموزشی برگردد.
- در صورت امکان، کارکنان باید دلایل استفاده از اتاق خلوت را با دانش آموز در میان بگذارند و از دانش آموز بخواهند تا در تهیه طرحی برای جلوگیری از بروز رفتارهای مخرب در آینده مشارکت کند.
- تمام حوادث مربوط به استفاده از انزوا یا اتاق خلوت باید با استفاده از روش‌های مندرج در بخش IV این مقررات و پیوست‌های مناسب مربوط به این مقررات، به‌سرعت به مدیر/نماینده ذیصلاح و والدین/سرپرستان دانش‌آموز گزارش شود.
- هنگام تعیین اینکه آیا استفاده از یک اتاق خلوت مناسب است، نیازهای ویژه دانش آموز باید در مقابل خطر برای خود، دیگران، تخریب اموال یا اختلال در روند آموزشی سنجیده شود. در تعیین اینکه آیا استفاده از یک اتاق خلوت معقول و ضروری است یا نه، باید به عواملی مانند سن رشد، ناتوانی، نگرانی های سلامتی دانش آموز، و عوامل زمینه ای و همچنین خطرات قریب الوقوع برای دانش آموز، کارکنان و دیگران، ویرانی اموال، یا اختلال در روند آموزشی توجه شود.
- تایم اوت
- گزارش الزامات و اطلاعیه مداخله به والدین
- گزارش رفتار دانش آموز در سیستم اطلاعات دانش آموز باید توسط معلم یا کارمند مناسب در پایان هر حادثه ای که منجر به استفاده از تایم اوت، مداخله فیزیکی، محدودیت فیزیکی یا انزوا شود، تکمیل شود. گزارش باید تا پایان روزی که چنین مداخله ای در آن رخ داده است برای بررسی توسط مدیر یا نماینده ذیصلاح ارائه شود.
- معلم و/یا مدیر مدرسه باید در روز حادثه تلاش برای تماس تلفنی یا ارتباط الکترونیکی با ولی/ سرپرست انجام دهند و ولی/ سرپرست را از کمک های اولیه، اقدامات یا مداخلات مربوطه مطلع کنند.
- هنگامی که دانش آموزی پس از ساعات مدرسه از نظر جسمی محدود یا منزوی شده باشد، اخطارهای مورد نیاز در زیر مجموعه A از این بخش باید در اسرع وقت مطابق با بحران مدرسه، مدیریت اورژانس و طرح واکنش فوریت های پزشکی منطقه انجام شود.
- اطلاعیه کتبی از مداخله و دلایل آن باید با استفاده از ضمیمه II این مقررات به والدین/سرپرستان ارائه شود. اطلاعیه کتبی باید تا پایان روز مدرسه ارائه شود. اگر شرایطی برای جلوگیری از اطلاعیه کتبی به ولی/سرپرست تا پایان روزی که مداخله رخ داده است، پیش بیاید، آنگاه اطلاعیه باید مطابق با بخش "D" در زیر به منزل پست شود.
- اطلاعیه کتبی و یک کپی از گزارش سیستم اطلاعات دانش آموز باید حداکثر تا دو روز مدرسه از تاریخ رویدادی که منجر به مداخله شده است برای والدین پست شود.
- تمام اسناد مربوط به هر حادثه باید به سیستم اطلاعات دانش آموزان برای همه دانش آموزان اضافه شود.
- به والدین/سرپرستان فرصت داده می شود تا ظرف دو روز با معلم و مدیر مدرسه ملاقات کنند تا در مورد رفتار دانش آموز، عواقب احتمالی در صورت عدم توقف چنین رفتار و اقدامات مناسب برای واکنش به چنین رفتار در آینده صحبت کنند. هر گونه اطلاعیه کتبی و هرگونه ارتباط تلفنی یا الکترونیکی با والدین/سرپرستان در رابطه با حادثه، حق ملاقات با معلم و مدیر مدرسه را برای بحث در مورد رفتار دانش آموز و پیامدهای احتمالی چنین رفتاری و اقدامات مناسب برای پاسخگویی به چنین رفتارهایی در آینده، به اطلاع اولیاء/ سرپرستان نیز می رساند.
- ملاحظات اضافی
به دنبال حوادثی که منجر به مداخلات شناسایی شده در این مقررات می شود، به ویژه در مواردی که الگوی رخ دادن حوادث مشابه وجود دارد، ملاحظات اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:- مشاوره با کارکنان برای بحث در مورد اثربخشی مداخلات؛ ظرف دو روز؛
- توسعه رفتار مثبت که از کمک به دانش آموز در جلوگیری از رخ دادن رفتار مخرب در آینده حمایت می کند.
- پیاده سازی یا بررسی FBA و/یا BIP، در صورتی که قابل اجرا باشد؛
- بررسی برنامه آموزش فردی یا طرح کمکی 504، در صورتی که قابل اجرا باشد؛
- کنفرانس با والدین/ سرپرستان و مدیر، معلم و/یا مشاور مدرسه؛ و
- درخواست پشتیبانی یا منابع دفتر مرکزی.
- مسئولین ساختمان یک گزارش سالانه و گزارش رفتار در مورد انزوا و محدودیت ایجاد می کنند و با معاونت رئیس آموزش و پرورش بخش مربوطه به اشتراک می گذارند.
- مسئولین ساختمان سالانه به معاونت رئیس آموزش و پرورش بخش مربوطه از تاریخی که کارکنان آنها در زمینه اجرای این مقررات و رویه های مربوطه آموزش دیده اند، اطلاع خواهند داد.
- اصطلاح:
"محرک های بد" به مداخلاتی اطلاق می شود که به منظور ایجاد درد یا ناراحتی به دانش آموز به منظور تنبیه دانش آموز یا حذف یا کاهش رفتارهای ناسازگار استفاده می شوند، مانند:- بو و طعم های مضر؛
- آب و یا اسپری ها؛
- فشار شدید هوا؛
- تنبیه بدنی همانطور که در کد ویرجینیا § 279.1-22.1 تعریف شده است؛
- آزار کلامی و ذهنی؛ و
- ورزش اجباری زمانی که:
- رفتار دانش آموز مربوط به ناتوانی دانش آموز است;
- این ورزش تأثیر مضری بر سلامت دانش‌آموز خواهد داشت؛ یا
- ناتوانی دانش آموز مانع از شرکت در چنین فعالیت هایی می شود.
- محرومیت از مایحتاج از جمله:
- غذا و نوشیدنی در زمانی که معمولاً سرو می شود.
- دارو؛ یا
- استافده از دستشویی.
"مهار یا محدودیت مکانیکی" یعنی استفاده از هرگونه ماده، دستگاه یا وسیله‌ای برای محدود کردن آزادی حرکت دانش‌آموز. اصطلاح "محدودیت مکانیکی" شامل وسایلی نمی‌شود که توسط پرسنل آموزش‌دیده مدرسه اجرا می‌شوند یا توسط دانش‌آموز استفاده می‌شوند و توسط یک پزشک متخصص یا خدمات مرتبط تجویز شده‌اند و با رضایت والدین و برای اهداف خاص و تایید شده طراحی شدند، مانند:- دستگاه‌های تطبیقی یا تکیه‌گاه‌های مکانیکی که برای دستیابی به وضعیت بدنی، تعادل یا هم‌ترازی مناسب استفاده می‌شوند تا آزادی تحرک بیشتری را نسبت به آنچه که بدون استفاده از چنین دستگاه‌ها یا تکیه‌گاه‌های مکانیکی امکان‌پذیر است، فراهم کنند.
- محدودیت ها و مهارهای وسیله نقلیه، از جمله کمربند ایمنی، زمانی که در هنگام حمل و نقل دانش آموز در وسیله نقلیه در حال حرکت استفاده می شود.
- محدودیت‌های پزشکی برای عدم حرکت؛
- دستگاه های تجویز شده ارتوپدی که به دانش آموز اجازه می دهد بدون خطر آسیب در فعالیت ها شرکت کند؛ یا
- صندلی بلند برای کودکان و میز غذا مناسب با سن یا رشد دانش آموزان.
- تجویز شده توسط یک پزشک دارای مجوز یا سایر متخصصان پزشکی واجد شرایط در محدوده اختیارات متخصص برای درمان استاندارد شرایط پزشکی یا روانپزشکی دانش آموز؛ و
- طبق تجویز یک پزشک مجاز یا سایر متخصصان پزشکی واجد شرایط که تحت حیطه اختیارات حرفه ای عمل می کند.
- خیلی کوتاه دانش آموز را نگه داشتن برای آرام کردن دانش آموز؛
- گرفتن دست یا بازوی دانش آموز برای اسکورت ایمن دانش آموز از یک جا به جای دیگر؛ یا
- استفاده از تماس فیزیکی اتفاقی، جزئی یا معقول یا سایر اقداماتی که برای حفظ نظم و کنترل طراحی شده اند؛
"انزوا" به معنای حبس غیر اختیاری یک دانش آموز به تنهایی در یک اتاق یا منطقه ای است که دانش آموز از خروج از آن اتاق یا منطقه منع می شود. به شرطی که چنین اتاق یا فضایی قفل نباشد، اصطلاح "انزوا" شامل موارد زیر نمی شود:- تایم اوت، همانطور که در این فصا توضیح داده شد؛
- تعلیق در مدرسه؛
- بازداشت؛
- استراحت های درخواستی از سوی دانش آموز در مکانی متفاوت در یک اتاق جداگانه؛
- خارج کردن دانش آموز برای مدت کوتاهی از کلاس و انتقال او به یک فضای جداگانه دیگر تا فرصتی برای بازیابی کنترل رفتار و خویشتن یابی در اختیار دانش آموز قرار گیرد، تا زمانی که دانش آموز در محیطی قرار داشته باشد که از نظر جسمی از ترک اتاق منع نشده باشد؛
- حذف دانش آموز به دلیل رفتار مخرب از کلاس توسط معلم همانطور که در کد ویرجینیا § 276.2-22.1 ارائه شده است؛ یا
- حبس یک دانش آموز به تنهایی در اتاق یا منطقه ای که دانش آموز در حین تحقیق و بازجویی از دانش آموز توسط پرسنل مدرسه در مورد آگاهی یا شرکت وی در رویدادهایی که قوانین انضباطی را نقض می کنند از جمله یک درگیری فیزیکی، یا یک حادثه که شامل مواد مخدر یا سلاح، به طور فیزیکی از خروج از آن منع می شود.
" طرح مداخله رفتاری" یا "BIP" به معنای طرحی است که مداخلات رفتاری مثبت و حمایت برای رسیدگی در آن ارائه می شود:- رفتارهایی که در یادگیری دانش آموز یا دیگران اختلال ایجاد می کند؛ یا
- رفتارهایی که مستلزم برخورد انضباطی است.
"روزهای تقویمی" یعنی روزهای متوالی از جمله روزهای شبنه و یکشنبه. هر گاه هر دوره زمانی تعیین شده توسط این فصل در روزهای شنبه، یکشنبه، تعطیلات فدرال یا دولتی منقضی شود، مدت زمان انجام چنین اقدامی به روز بعد که شنبه، یکشنبه، تعطیلات فدرال یا دولتی نیست، تمدید خواهد شد.
"کودک دارای معلولیت" یا "دانش آموز معلول" به معنای دانش آموز مدارس دولتی مقطع ابتدایی یا متوسطه است که مطابق با مفاد 8VAC20-81 دارای:- ناتوانی ذهنی؛
- اختلالات در شنوایی (از جمله ناشنوایی)؛
- اختلال در گفتار یا تکلم;
- اختلالات در بینایی (از جمله نابینایی)؛
- ناتوانی عاطفی جدی (که در 8VAC20-81 به عنوان ناتوانی عاطفی اشاره شده است).
- اختلالات ارتوپدی (وابسته به استخوان)
- اوتیسم؛
- آسیب تروماتیک مغز (در اثر ضربه)؛
- سایر ناتوانی های سلامتی؛
- اختلال یادگیری خاص؛
- ناشنوایی- نابینایی؛
- معلولیت های متعدد که به همین دلیل به آموزش خاص و خدمات مرتبط نیاز دارند.
"روز" به معنای روز تقویمی است، مگر اینکه به عنوان روز کاری یا روز مدرسه تعیین شده باشد.
"ارزیابی" یعنی فرایندی که مطابق با قانون 8VAC20-81 برای تعیین اینکه آیا کودک دارای معلولیت است یا خیر و ماهیت و میزان آموزش ویژه و خدمات مرتبط مورد نیاز کودک استفاده می شود.
" ارزیابی رفتاری عملکردی" یا "FBA" به معنای فرآیندی برای تعیین علت یا عملکردهای اساسی رفتار یک دانش آموز است که مانع یادگیری دانش آموز یا یادگیری همسالان دانش آموز می شود. ارزیابی رفتاری عملکردی ممکن است شامل بررسی داده‌های موجود یا داده‌های آزمایش های جدید یا ارزیابی باشد که در 8VAC20-750-70 تعیین شده است.
"برنامه آموزشی فردی" یا "IEP" به معنای بیانیه کتبی برای کودک دارای معلولیت است که حداقل سالیانه در یک جلسه تیمی مطابق با مقررات حاکم بر برنامه های آموزش ویژه برای کودکان دارای معلولیت در ویرجینیا (8VAC20-81) توسعه، بررسی و بازنگری می شود. IEP نیازهای آموزشی فردی کودک و آموزش های ویژه و خدمات مرتبط را برای رفع نیازهای آموزشی کودک مشخص می کند
." تیم برنامه آموزش فردی" یا "تیم IEP" به معنای گروهی از افراد توصیف شده در 8VAC20-81-110 است که مسئول ایجاد، بازنگری، یا بررسی پرونده IEP برای یک کودک دارای معلولیت است
. "روز مدرسه" به معنای هر روز، از جمله یک روز نیمه وقت، است که دانش آموزان برای اهداف آموزشی در مدرسه حضور دارند. این اصطلاح برای همه دانش‌آموزان مدرسه، از جمله دانش‌آموزان دارای معلولیت و بدون معلولیت، معنی یکسانی دارد.
"پرسنل مدرسه" به افرادی اطلاق می‌شود که توسط منطقه به صورت تمام وقت یا پاره وقت یا به عنوان پیمانکاران مستقل یا پیمانکاران فرعی، مسئولین، و پرسنل پشتیبانی از جمله افرادی که به عنوان معلم دانش آموز یا کارآموز تحت نظارت پرسنل مدرسه خدمت می کنند، استخدام می شوند.
"طرح بند 504" به معنای طرح کتبی اصلاحات و تسهیلات تحت بند 504 قانون توانبخشی 1973 ( 794 § 29USC) است.
"دانش آموز" به معنای هر دانش آموز دارای معلولیت یا بدون معلولیت است که در یک مدرسه دولتی ابتدایی یا متوسطه ثبت نام است، همانطور که در کد ویرجینیا 1-22.1§ تعریف شده است.
معاون رئیس آموزش و پرورش بخش آموزش ویژه و خدمات دانش آموز (یا نماینده ذیصلاح) مسئول اجرا و نظارت بر این قوانین است.
اين مقررات و هر سیاست مرتبط با آن سالانه مورد بررسي قرار می گیرد و در صورت نياز تجدید نظر می شود